-
1 subripiō or surripiō
subripiō or surripiō (imper. surpite, H.), ripuī (pluperf. surpuerat, H.), ruptus, ere [sub+ rapio], to snatch away, take secretly, withdraw privily, steal, pilfer, purloin: quā re subripis, aufers Undique? H.: vasa ex privato sacro: libros: a Naevio multa, plagiarized.—Fig.: virtus, quae nec eripi nec subripi potest: actor, cui reus occulte subripi posset, could be rescued by trickery: me morti, H.: me mihi, H.: Crimina oculis patris, O.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский